знакапераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знакапераме́нны знакапераме́нная знакапераме́ннае знакапераме́нныя
Р. знакапераме́ннага знакапераме́ннай
знакапераме́ннае
знакапераме́ннага знакапераме́нных
Д. знакапераме́ннаму знакапераме́ннай знакапераме́ннаму знакапераме́нным
В. знакапераме́нны (неадуш.)
знакапераме́ннага (адуш.)
знакапераме́нную знакапераме́ннае знакапераме́нныя (неадуш.)
знакапераме́нных (адуш.)
Т. знакапераме́нным знакапераме́ннай
знакапераме́ннаю
знакапераме́нным знакапераме́ннымі
М. знакапераме́нным знакапераме́ннай знакапераме́нным знакапераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)