знайто́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знайто́ўлены знайто́ўленая знайто́ўленае знайто́ўленыя
Р. знайто́ўленага знайто́ўленай
знайто́ўленае		 знайто́ўленага знайто́ўленых
Д. знайто́ўленаму знайто́ўленай знайто́ўленаму знайто́ўленым
В. знайто́ўлены (неадуш.)
знайто́ўленага (адуш.)		 знайто́ўленую знайто́ўленае знайто́ўленыя (неадуш.)
знайто́ўленых (адуш.)
Т. знайто́ўленым знайто́ўленай
знайто́ўленаю		 знайто́ўленым знайто́ўленымі
М. знайто́ўленым знайто́ўленай знайто́ўленым знайто́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)