змя́мліць

‘сказаць што-небудзь невыразна, вяла; павольна пражаваць што-небудзь; павольна зрабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змя́млю змя́млім
2-я ас. змя́мліш змя́мліце
3-я ас. змя́мліць змя́мляць
Прошлы час
м. змя́мліў змя́млілі
ж. змя́мліла
н. змя́мліла
Загадны лад
2-я ас. змя́млі змя́мліце
Дзеепрыслоўе
прош. час змя́мліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)