змя́мліць
‘сказаць што-небудзь невыразна, вяла; павольна пражаваць што-небудзь; павольна зрабіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змя́млю | змя́млім | |
| змя́мліш | змя́мліце | |
| змя́мліць | змя́мляць | |
| Прошлы час | ||
| змя́мліў | змя́млілі | |
| змя́мліла | ||
| змя́мліла | ||
| Загадны лад | ||
| змя́млі | змя́мліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змя́мліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)