змы́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змы́чка змы́чкі
Р. змы́чкі змы́чак
Д. змы́чцы змы́чкам
В. змы́чку змы́чкі
Т. змы́чкай
змы́чкаю		 змы́чкамі
М. змы́чцы змы́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)