змуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змучу́ зму́цім
2-я ас. зму́ціш зму́ціце
3-я ас. зму́ціць зму́цяць
Прошлы час
м. змуці́ў змуці́лі
ж. змуці́ла
н. змуці́ла
Загадны лад
2-я ас. змуці́ змуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час змуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)