змусава́ць
‘прымусіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змусу́ю | змусу́ем | |
| змусу́еш | змусу́еце | |
| змусу́е | змусу́юць | |
| Прошлы час | ||
| змусава́ў | змусава́лі | |
| змусава́ла | ||
| змусава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| змусу́й | змусу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змусава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)