змеяві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змеяві́к змеевікі́
Р. змеевіка́ змеевіко́ў
Д. змеевіку́ змеевіка́м
В. змеяві́к змеевікі́
Т. змеевіко́м змеевіка́мі
М. змеевіку́ змеевіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)