зме́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зме́нніца зме́нніцы
Р. зме́нніцы зме́нніц
Д. зме́нніцы зме́нніцам
В. зме́нніцу зме́нніц
Т. зме́нніцай
зме́нніцаю		 зме́нніцамі
М. зме́нніцы зме́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)