зме́йкавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
зме́йкавыя | |
зме́йкавых | |
зме́йкавым | |
зме́йкавых | |
зме́йкавымі | |
зме́йкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)