змарня́віць
‘змарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змарня́ўлю | змарня́вім | |
| змарня́віш | змарня́віце | |
| змарня́віць | змарня́вяць | |
| Прошлы час | ||
| змарня́віў | змарня́вілі | |
| змарня́віла | ||
| змарня́віла | ||
| Загадны лад | ||
| змарня́ў | змарня́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змарня́віўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)