змарня́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змарня́ўлюся змарня́вімся
2-я ас. змарня́вішся змарня́віцеся
3-я ас. змарня́віцца змарня́вяцца
Прошлы час
м. змарня́віўся змарня́віліся
ж. змарня́вілася
н. змарня́вілася
Загадны лад
2-я ас. змарня́ўся змарня́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час змарня́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)