змаракава́ць
‘пакрыўдзіцца на каго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змараку́ю | змараку́ем | |
| змараку́еш | змараку́еце | |
| змараку́е | змараку́юць | |
| Прошлы час | ||
| змаракава́ў | змаракава́лі | |
| змаракава́ла | ||
| змаракава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| змараку́й | змараку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змаракава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)