зманта́чыць

‘растранжырыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зманта́чу зманта́чым
2-я ас. зманта́чыш зманта́чыце
3-я ас. зманта́чыць зманта́чаць
Прошлы час
м. зманта́чыў зманта́чылі
ж. зманта́чыла
н. зманта́чыла
Загадны лад
2-я ас. зманта́ч зманта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час зманта́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)