злюце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злюце́ю злюце́ем
2-я ас. злюце́еш злюце́еце
3-я ас. злюце́е злюце́юць
Прошлы час
м. злюце́ў злюце́лі
ж. злюце́ла
н. злюце́ла
Загадны лад
2-я ас. злюце́й злюце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час злюце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)