злуне́ць
‘здурнець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| злуне́ю | злуне́ем | |
| злуне́еш | злуне́еце | |
| злуне́е | злуне́юць | |
| Прошлы час | ||
| злуне́ў | злуне́лі | |
| злуне́ла | ||
| злуне́ла | ||
| Загадны лад | ||
| злуне́й | злуне́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| злуне́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)