зло́дзей-кішэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зло́дзей-кішэ́ннік | зладзе́і-кішэ́ннікі | |
зло́дзея-кішэ́нніка | зладзе́яў-кішэ́ннікаў | |
зло́дзею-кішэ́нніку | зладзе́ям-кішэ́ннікам | |
зло́дзея-кішэ́нніка | зладзе́яў-кішэ́ннікаў | |
зло́дзеем-кішэ́ннікам | зладзе́ямі-кішэ́ннікамі | |
зло́дзею-кішэ́нніку | зладзе́ях-кішэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)