зланцу́жыць
‘закаваць каго-небудзь у ланцугі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зланцу́жу | зланцу́жым | |
| зланцу́жыш | зланцу́жыце | |
| зланцу́жыць | зланцу́жаць | |
| Прошлы час | ||
| зланцу́жыў | зланцу́жылі | |
| зланцу́жыла | ||
| зланцу́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| зланцу́ж | зланцу́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зланцу́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)