зламы́сніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зламы́сніцтва | зламы́сніцтвы | |
| зламы́сніцтва | зламы́сніцтваў | |
| зламы́сніцтву | зламы́сніцтвам | |
| зламы́сніцтва | зламы́сніцтвы | |
| зламы́сніцтвам | зламы́сніцтвамі | |
| зламы́сніцтве | зламы́сніцтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)