злакама́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| злакама́нка | злакама́нкі | |
| злакама́нкі | злакама́нак | |
| злакама́нцы | злакама́нкам | |
| злакама́нку | злакама́нак | |
| злакама́нкай злакама́нкаю |
злакама́нкамі | |
| злакама́нцы | злакама́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)