злаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злаўлю́ зло́вім
2-я ас. зло́віш зло́віце
3-я ас. зло́віць зло́вяць
Прошлы час
м. злаві́ў злаві́лі
ж. злаві́ла
н. злаві́ла
Загадны лад
2-я ас. злаві́ злаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час злаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)