зейгерава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зейгерава́нне | |
| зейгерава́ння | |
| зейгерава́нню | |
| зейгерава́нне | |
| зейгерава́ннем | |
| зейгерава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)