зевану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зевану́ зеванё́м
2-я ас. зеване́ш зеваняце́
3-я ас. зеване́ зевану́ць
Прошлы час
м. зевану́ў зевану́лі
ж. зевану́ла
н. зевану́ла
Загадны лад
2-я ас. зевані́ зевані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зевану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)