здушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| здушэ́нне | здушэ́нні | |
| здушэ́ння | здушэ́нняў | |
| здушэ́нню | здушэ́нням | |
| здушэ́нне | здушэ́нні | |
| здушэ́ннем | здушэ́ннямі | |
| здушэ́нні | здушэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)