здумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| здумле́нне | здумле́нні | |
| здумле́ння | здумле́нняў | |
| здумле́нню | здумле́нням | |
| здумле́нне | здумле́нні | |
| здумле́ннем | здумле́ннямі | |
| здумле́нні | здумле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)