здрэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здрэ́нчу здрэ́нчым
2-я ас. здрэ́нчыш здрэ́нчыце
3-я ас. здрэ́нчыць здрэ́нчаць
Прошлы час
м. здрэ́нчыў здрэ́нчылі
ж. здрэ́нчыла
н. здрэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. здрэ́нчы здрэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час здрэ́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)