здо́хлік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| здо́хлік | здо́хлікі | |
| здо́хліка | здо́хлікаў | |
| здо́хліку | здо́хлікам | |
| здо́хліка | здо́хлікаў | |
| здо́хлікам | здо́хлікамі | |
| здо́хліку | здо́хліках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)