здзіўля́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзіўля́ючы здзіўля́ючая здзіўля́ючае здзіўля́ючыя
Р. здзіўля́ючага здзіўля́ючай
здзіўля́ючае		 здзіўля́ючага здзіўля́ючых
Д. здзіўля́ючаму здзіўля́ючай здзіўля́ючаму здзіўля́ючым
В. здзіўля́ючы (неадуш.)
здзіўля́ючага (адуш.)		 здзіўля́ючую здзіўля́ючае здзіўля́ючыя (неадуш.)
здзіўля́ючых (адуш.)
Т. здзіўля́ючым здзіўля́ючай
здзіўля́ючаю		 здзіўля́ючым здзіўля́ючымі
М. здзіўля́ючым здзіўля́ючай здзіўля́ючым здзіўля́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)