здзіўля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзіўля́льны здзіўля́льная здзіўля́льнае здзіўля́льныя
Р. здзіўля́льнага здзіўля́льнай
здзіўля́льнае		 здзіўля́льнага здзіўля́льных
Д. здзіўля́льнаму здзіўля́льнай здзіўля́льнаму здзіўля́льным
В. здзіўля́льны (неадуш.)
здзіўля́льнага (адуш.)		 здзіўля́льную здзіўля́льнае здзіўля́льныя (неадуш.)
здзіўля́льных (адуш.)
Т. здзіўля́льным здзіўля́льнай
здзіўля́льнаю		 здзіўля́льным здзіўля́льнымі
М. здзіўля́льным здзіўля́льнай здзіўля́льным здзіўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)