здзічэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзічэ́ю здзічэ́ем
2-я ас. здзічэ́еш здзічэ́еце
3-я ас. здзічэ́е здзічэ́юць
Прошлы час
м. здзічэ́ў здзічэ́лі
ж. здзічэ́ла
н. здзічэ́ла
Загадны лад
2-я ас. здзічэ́й здзічэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзічэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)