здзіва́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіва́чуся здзіва́чымся
2-я ас. здзіва́чышся здзіва́чыцеся
3-я ас. здзіва́чыцца здзіва́чацца
Прошлы час
м. здзіва́чыўся здзіва́чыліся
ж. здзіва́чылася
н. здзіва́чылася
Загадны лад
2-я ас. здзіва́чся здзіва́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіва́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)