здзівава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзівава́ны здзівава́ная здзівава́нае здзівава́ныя
Р. здзівава́нага здзівава́най
здзівава́нае		 здзівава́нага здзівава́ных
Д. здзівава́наму здзівава́най здзівава́наму здзівава́ным
В. здзівава́ны (неадуш.)
здзівава́нага (адуш.)		 здзівава́ную здзівава́нае здзівава́ныя (неадуш.)
здзівава́ных (адуш.)
Т. здзівава́ным здзівава́най
здзівава́наю		 здзівава́ным здзівава́нымі
М. здзівава́ным здзівава́най здзівава́ным здзівава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)