здзі́баць

‘цішком скрасці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзі́баю здзі́баем
2-я ас. здзі́баеш здзі́баеце
3-я ас. здзі́бае здзі́баюць
Прошлы час
м. здзі́баў здзі́балі
ж. здзі́бала
н. здзі́бала
Загадны лад
2-я ас. здзі́бай здзі́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзі́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)