здзяўбці́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
здзяўбу́ | здзяўбё́м | |
здзяўбе́ш | здзеўбяце́ | |
здзяўбе́ | здзяўбу́ць | |
Прошлы час | ||
здзё́ўб | здзяўблі́ | |
здзяўбла́ | ||
здзяўбло́ | ||
Загадны лад | ||
здзяўбі́ | здзяўбі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
здзё́ўбшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)