здзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзьму́ты здзьму́тая здзьму́тае здзьму́тыя
Р. здзьму́тага здзьму́тай
здзьму́тае		 здзьму́тага здзьму́тых
Д. здзьму́таму здзьму́тай здзьму́таму здзьму́тым
В. здзьму́ты (неадуш.)
здзьму́тага (адуш.)		 здзьму́тую здзьму́тае здзьму́тыя (неадуш.)
здзьму́тых (адуш.)
Т. здзьму́тым здзьму́тай
здзьму́таю		 здзьму́тым здзьму́тымі
М. здзьму́тым здзьму́тай здзьму́тым здзьму́тых

Кароткая форма: здзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)