здаліка́ціць
‘спесціць, разбалаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| здаліка́чу | здаліка́цім | |
| здаліка́ціш | здаліка́ціце | |
| здаліка́ціць | здаліка́цяць | |
| Прошлы час | ||
| здаліка́ціў | здаліка́цілі | |
| здаліка́ціла | ||
| здаліка́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| здаліка́ць | здаліка́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| здаліка́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)