здаваля́ць

‘задавальняць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здаваля́ю здаваля́ем
2-я ас. здаваля́еш здаваля́еце
3-я ас. здаваля́е здаваля́юць
Прошлы час
м. здаваля́ў здаваля́лі
ж. здаваля́ла
н. здаваля́ла
Загадны лад
2-я ас. здаваля́й здаваля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здаваля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)