згубі́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| згубі́целька | згубі́целькі | |
| згубі́целькі | згубі́целек | |
| згубі́цельцы | згубі́целькам | |
| згубі́цельку | згубі́целек | |
| згубі́целькай згубі́целькаю |
згубі́целькамі | |
| згубі́цельцы | згубі́цельках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)