згубі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
згубі́цель | згубі́целі | |
згубі́целя | згубі́целяў | |
згубі́целю | згубі́целям | |
згубі́целя | згубі́целяў | |
згубі́целем | згубі́целямі | |
згубі́целю | згубі́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)