згубі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| згубі́цель | згубі́целі | |
| згубі́целя | згубі́целяў | |
| згубі́целю | згубі́целям | |
| згубі́целя | згубі́целяў | |
| згубі́целем | згубі́целямі | |
| згубі́целю | згубі́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)