згу́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| згу́бнік | згу́бнікі | |
| згу́бніка | згу́бнікаў | |
| згу́бніку | згу́бнікам | |
| згу́бніка | згу́бнікаў | |
| згу́бнікам | згу́бнікамі | |
| згу́бніку | згу́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)