зграшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зграшэ́нне | зграшэ́нні | |
| зграшэ́ння | зграшэ́нняў | |
| зграшэ́нню | зграшэ́нням | |
| зграшэ́нне | зграшэ́нні | |
| зграшэ́ннем | зграшэ́ннямі | |
| зграшэ́нні | зграшэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)