зглумава́ць
‘сапсаваць, змарнааць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зглуму́ю | зглуму́ем | |
зглуму́еш | зглуму́еце | |
зглуму́е | зглуму́юць | |
Прошлы час | ||
зглумава́ў | зглумава́лі | |
зглумава́ла | ||
зглумава́ла | ||
Загадны лад | ||
зглуму́й | зглуму́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зглумава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)