згайдама́чыць

‘змарнаваць, згубіць, зглоціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згайдама́чу згайдама́чым
2-я ас. згайдама́чыш згайдама́чыце
3-я ас. згайдама́чыць згайдама́чаць
Прошлы час
м. згайдама́чыў згайдама́чылі
ж. згайдама́чыла
н. згайдама́чыла
Загадны лад
2-я ас. згайдама́ч згайдама́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час згайдама́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)