звінава́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
звінава́чанне | звінава́чанні | |
звінава́чання | звінава́чанняў | |
звінава́чанню | звінава́чанням | |
звінава́чанне | звінава́чанні | |
звінава́чаннем | звінава́чаннямі | |
звінава́чанні | звінава́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)