звільжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. звільжэ́е звільжэ́юць
Прошлы час
м. звільжэ́ў звільжэ́лі
ж. звільжэ́ла
н. звільжэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час звільжэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)