звя́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| звя́канне | звя́канні | |
| звя́кання | звя́канняў | |
| звя́канню | звя́канням | |
| звя́канне | звя́канні | |
| звя́каннем | звя́каннямі | |
| звя́канні | звя́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)