звышправадні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звышправадні́к звышправаднікі́
Р. звышправадніка́ звышправадніко́ў
Д. звышправадніку́ звышправадніка́м
В. звышправадні́к звышправаднікі́
Т. звышправадніко́м звышправадніка́мі
М. звышправадніку́ звышправадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)