звыраднява́ць

‘вырадняцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звыраднява́ю звыраднява́ем
2-я ас. звыраднява́еш звыраднява́еце
3-я ас. звыраднява́е звыраднява́юць
Прошлы час
м. звыраднява́ў звыраднява́лі
ж. звыраднява́ла
н. звыраднява́ла
Загадны лад
2-я ас. звыраднява́й звыраднява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звыраднява́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)