звырадне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звырадне́ю звырадне́ем
2-я ас. звырадне́еш звырадне́еце
3-я ас. звырадне́е звырадне́юць
Прошлы час
м. звырадне́ў звырадне́лі
ж. звырадне́ла
н. звырадне́ла
Загадны лад
2-я ас. звырадне́й звырадне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час звырадне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)