зву́дзіць
‘злавіць каго-небудзь вудай, спінінгам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зву́джу | зву́дзім | |
зву́дзіш | зву́дзіце | |
зву́дзіць | зву́дзяць | |
Прошлы час | ||
зву́дзіў | зву́дзілі | |
зву́дзіла | ||
зву́дзіла | ||
Загадны лад | ||
зву́дзь | зву́дзьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зву́дзіўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)