зву́дзіць

‘злавіць каго-небудзь вудай, спінінгам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зву́джу зву́дзім
2-я ас. зву́дзіш зву́дзіце
3-я ас. зву́дзіць зву́дзяць
Прошлы час
м. зву́дзіў зву́дзілі
ж. зву́дзіла
н. зву́дзіла
Загадны лад
2-я ас. зву́дзь зву́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зву́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)