зво́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зво́лю зво́лім
2-я ас. зво́ліш зво́ліце
3-я ас. зво́ліць зво́ляць
Прошлы час
м. зво́ліў зво́лілі
ж. зво́ліла
н. зво́ліла
Загадны лад
2-я ас. зво́ль зво́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час зво́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)